hunterpage.net

Lorazepam jest lekiem benzodiazepinowym, który wykazuje pewne działanie podobne do alprazolamu i diazepamu.

Lek ten został po raz pierwszy opatentowany w 1963 roku i dopuszczony do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych w 1977 roku.

Poniżej znajdują się pełne informacje na temat leku lorazepam, jego zaletach, dawkowaniu, sposobie jego przyjmowania i ryzyku wystąpienia działań niepożądanych.

Do czego służy lorazepam?

Lorazepam jest lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń lękowych, zaburzeń snu, stanów padaczkowych oraz nudności i wymiotów wywołanych chemioterapią.

Lek ten jest również stosowany w chirurgii jako środek uspokajający, który działa poprzez tłumienie pamięci bólu i uspokajanie pacjenta.

Lek ten jest dostępny w postaci tabletek i wstrzyknięcia dożylnego lub domięśniowego (wstrzyknięcie do mięśnia). Po podaniu we wstrzyknięciu działanie leku może działać po jednej do 30 minut i może trwać do jednego dnia.

Jakie są funkcje i zalety leku lorazepam?

Lorazepam ma działanie zwiększające działanie neuroprzekaźnika kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) na mózg. W ten sposób leki te mogą kontrolować wpływ ośrodkowego układu nerwowego na wzorce behawioralne (motoryczne).

Lek ten ma właściwości przeciwdrgawkowe (przeciwdrgawkowe), przeciwlękowe (uspokajające) i uspokajające (obniża czujność).

W świecie medycznym lek ten jest szeroko stosowany w leczeniu kilku problemów związanych z następującymi schorzeniami:

1. Zaburzenia lękowe

Lorazepam stosuje się w leczeniu i łagodzeniu krótkotrwałych objawów zaburzeń lękowych związanych z depresją.

W Stanach Zjednoczonych, Administracja Jedzenia i Leków (FDA) nie zaleca stosowania tego leku dłużej niż cztery tygodnie.

Działanie tego leku jest bardzo odpowiednie w leczeniu zaburzeń lękowych lub zaburzeń paniki, które pojawiają się nagle.

Lorazepam może skutecznie zmniejszyć pobudzenie i wywoływać sen za pomocą pojedynczej dawki leku. Szybki czas działania sprawia, że ​​lek ten jest doskonałym wyborem w leczeniu silnego lęku, zwłaszcza w nocy.

Niestety, stosowanie tego leku może powodować objawy uzależnienia, w tym bezsenność i jeszcze silniejszy niepokój.

2. Stan napadów padaczkowych

Napady padaczkowe lub padaczkę dzieli się na kilka typów: grand mal (ogólny toniczno-kloniczny), petit mal (prosty brak) i stan padaczkowy.

Stan napadu padaczkowego to stan jednego napadu po drugim, bez okresu przytomności pacjenta, który trwa kilka godzin i może być śmiertelny.

Diazepam i lorazepam podawane dożylnie są zalecanym leczeniem pierwszego rzutu napadów padaczkowych.

Według niektórych opinii lek ten jest skuteczniejszy niż diazepam i fenytoina w leczeniu napadów padaczkowych. Ten lek ma również mniejsze ryzyko, ponieważ może być konieczne dodatkowe leczenie napadów.

Właściwości przeciwdrgawkowe lorazepamu sprawiają, że stosowanie dożylne jest zalecane w celu powstrzymania ostrych napadów. Jednak długotrwałe stosowanie może powodować przedłużoną sedację.

Doustne benzodiazepiny, w tym lorazepam, są czasami stosowane jako długotrwałe leczenie profilaktyczne prostych napadów nieaktywnych. Jednak lorazepan nie jest lekiem pierwszego rzutu w przypadku tego typu napadów padaczkowych.

Właściwości przeciwdrgawkowe i depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy lorazepamu są również przydatne w leczeniu i zapobieganiu zespołowi uzależnienia od alkoholu. W takim przypadku lek można zastosować, jeśli nie wykazuje groźnego zaburzenia czynności wątroby.

3. Sedacja przedoperacyjna, leki przeciwlękowe i amnezja

Lek ten jest bardzo przydatny, gdy łagodzi niepokój i zmniejsza pamięć o zdarzeniach związanych z zabiegami chirurgicznymi. Lek ten będzie działał poprzez blokowanie pamięci i obniżanie czujności pacjenta, dzięki czemu jest on w stanie spokoju.

Jego względna skuteczność w zapobieganiu tworzeniu się pamięci i zmniejszaniu pobudzenia i lęku sprawia, że ​​lorazepam jest użyteczny jako premedykacja.

Lek ten podaje się przed znieczuleniem ogólnym, aby zmniejszyć ilość potrzebnego znieczulenia lub przed nieprzyjemnymi procedurami budzenia.

Niektóre z tych procedur, takie jak stomatologia lub endoskopia, są stosowane w celu zmniejszenia lęku i wywołania amnezji podczas zabiegów chirurgicznych.

Lorazepam podaje się doustnie 90 do 120 minut przed zabiegiem chirurgicznym, a następnie dożylnie co najmniej 10 minut przed zabiegiem.

Czasami jest stosowany jako alternatywa dla midazolamu w sedacji paliatywnej u pacjentów, którzy nie tolerują midazolamu. Na oddziale intensywnej terapii lek ten jest czasem również stosowany do wywołania lęku, hipnozy i amnezji.

Jednak u osób w stanie krytycznym wykazano, że propofol jest lepszy od lorazepamu zarówno pod względem skuteczności, jak i kosztów. To sprawia, że ​​propofol jest stosowany jako terapia pierwszego rzutu w sedacji.

4. Pobudzenie

Lorazepam może być stosowany jako alternatywa dla haloperidolu, gdy pacjent wymaga szybkiej sedacji. Zwykle ten lek stosuje się u pacjentów, którzy są agresywni i poruszeni tak bardzo, że muszą być uspokojeni.

Jednak skutki uboczne, takie jak zmniejszone funkcjonowanie behawioralne, mogą sprawić, że lek ten nie będzie odpowiedni dla niektórych osób z ostrą psychozą.

Ostre majaczenie czasami leczy się lorazepamem, ale może to powodować nieprzyjemne skutki. Ten lek należy podawać razem z haloperidolem, aby zamaskować nieprzyjemny efekt.

5. Schizofrenia

Lek ten był stosowany w leczeniu schizofrenii i może być korzystny w kontrolowaniu lęku, pobudzenia i zaburzeń snu. Objawy te często występują w ostrej fazie schizofrenii u pacjentów leczonych przeciwpsychotycznie.

Jednak lorazepam nie jest rekomendacją pierwszego rzutu w leczeniu schizofrenii. Lek ten może być podawany jako alternatywa dla haloperidolu, jeśli klozapina i risperidon nie reagują na leczenie.

6. Nudności i wymioty z powodu chemioterapii

Lek ten może być stosowany jako terapia wspomagająca w leczeniu nudności i wymiotów wywołanych chemioterapią, w tym stosowanie cisplatyny.

Lorazepam może być również stosowany jako pojedynczy lek, jeśli inne leki na nudności nie przynoszą odpowiedniego efektu.

Marka i cena Lorazepamu

Lorazepam jest sprzedawany pod kilkoma nazwami handlowymi dozwolonymi przez BPOM Indonesia, takimi jak:

• Atiwan
• Merlopam
• Merlopam
• Loreks
• Renaquil
• Loxipaz

Lek ten jest szeroko stosowany pod ścisłym nadzorem w leczeniu zaburzeń nerwowych. Lorazepam jest rozpowszechniany w ramach specjalnego programu, takiego jak klozapina, risperidon i haloperidol.

Pozwolenie na dystrybucję tego leku jest ograniczone i można je uzyskać tylko w szpitalnych instalacjach aptecznych i certyfikowanych aptekach. Możesz otrzymać ten lek za darmo po zarejestrowaniu się jako pacjent psychiatryczny w ramach specjalnego programu.

Jak wziąć lorazepam?

Lorazepam należy przyjmować zgodnie z dawką podaną przez lekarza. Przeczytaj wskazówki na etykiecie recepty i wszystkich przewodnikach po lekach. Czasami lekarz zmienia dawkę leku, ponieważ dostosowuje się do reakcji pacjenta.

Nigdy nie należy przyjmować tego leku w dużych ilościach lub dłużej niż przepisano. Należy poinformować lekarza, jeśli odczuwasz zwiększoną potrzebę stosowania większej ilości tego leku.

Lorazepam może wpływać na twoje nawyki i zachowanie. Nadużycie może prowadzić do uzależnienia, przedawkowania lub śmierci. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla innych. Sprzedaż lub przekazanie tego leku komuś innemu jest niezgodne z prawem.

Ostrożnie odmierz płynny lek. Użyj dołączonej miarki lub zastrzyku. Lub użyj miernika dawki, jeśli jest dostępny. Nie używaj łyżki kuchennej, aby uniknąć przyjęcia niewłaściwej dawki.

Zażywaj lekarstwa przed snem. Nie należy przyjmować lorazepamu dłużej niż 4 miesiące, chyba że zaleci to lekarz. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli objawy nie ulegną poprawie lub pogorszą się po zastosowaniu tego leku.

Jeśli używasz tego leku przez długi czas, możesz potrzebować częstych badań lekarskich. Zwłaszcza, aby zawsze sprawdzać czynność wątroby i nerek.

Nie przestawaj nagle zażywać tego leku, bo odczujesz nieprzyjemne objawy uzależnienia. Zapytaj swojego lekarza, jak bezpiecznie przestać używać lorazepamu.

Przechowuj ten lek po użyciu w temperaturze pokojowej, z dala od wilgoci i bezpośredniego światła słonecznego. Po użyciu upewnić się, że zakrętka lub klips butelki z lekiem jest szczelnie zamknięty.

Przechowuj płynny lorazepam w lodówce. Wyrzucić niewykorzystane płyny po 90 dniach. Zachowaj ostrożność podczas stosowania tego leku. Nigdy nie używaj tego leku niewłaściwie lub bez recepty.

Jaka jest dawka lorazepamu?

Dawka dla dorosłych

Stan napadu padaczkowego

Zwykła dawka: 4 mg podawane dożylnie w pojedynczej dawce. Leczenie można powtórzyć raz po 10-15 minutach, jeśli napady utrzymują się lub nawracają.

Zaburzenia lękowe

Zwykła dawka: 1-4 mg na dobę podawana doustnie w dawkach podzielonych przez 2-4 tygodnie.

Premedykacja w chirurgiidoustnie

Zwykła dawka: 2-3mg podawane na noc przed zabiegiem, a następnie 2-4mg 1-2 godziny przed zabiegiem.

Bezsenność związana z zaburzeniami lękowymi

Zwykła dawka: 1-2 mg przed snem.

Premedykacja w chirurgiipozajelitowe

Zwykła dawka: 0,05 mg na kg masy ciała podawana dożylnie 30-45 minut przed zabiegiem lub 60-90 minut przed zabiegiem domięśniowo.

Ostre zaburzenie lękowe

Zwykła dawka: dożylnie lub domięśniowo można podać 0,025-0,03 mg na kg masy ciała. W razie potrzeby dawkę można powtarzać co 6 godzin. Wstrzykiwać dożylnie z szybkością nie większą niż 2 mg/min.

Dawka dla dzieci

Stan napadu padaczkowego

Zwykła dawka: 2 mg podawane dożylnie w pojedynczej dawce.

Premedykacja w chirurgiidoustny

W wieku 5-13 lat można podawać 0,5-2,5 mg z przepisem 0,05 mg na kg masy ciała z dokładnością do 0,5 mg w oparciu o masę ciała. Podanie leku nie mniej niż 1 godzinę przed zabiegiem.

Premedykacja w chirurgiipozajelitowe

Premedykacja pozajelitowa u dzieci w wieku poniżej 12 lat nie jest zalecana.

Dawka w podeszłym wieku

Dawkowanie leków zarówno doustnych, jak i pozajelitowych należy zmniejszyć do mniejszej dawki (połowa zwykłej dawki dla dorosłych lub mniej).

Czy lorazepam jest bezpieczny dla kobiet w ciąży i karmiących piersią?

NAS. Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zalicza ten lek do kategorii klas leków D.

Dowody wskazują na ryzyko dla płodu ludzkiego, ale korzyści ze stosowania u kobiet w ciąży są akceptowalne pomimo ryzyka. Na przykład, jeśli lek jest potrzebny w sytuacji zagrożenia życia lub poważnej choroby, na którą nie można zastosować bezpieczniejszych leków.

Udowodniono, że lek ten wchłania się z mlekiem matki, dlatego nie zaleca się go przyjmować matkom karmiącym.

Jakie są możliwe skutki uboczne lorazepamu?

Efekty uboczne pojawiają się w wyniku zastosowania niewłaściwej dawki lub z powodu reakcji organizmu pacjenta. Następujące działania niepożądane mogą wystąpić po zastosowaniu lorazepamu:

• Objawy reakcji alergicznej na lorazepam, takie jak pokrzywka, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.
• Ciężka senność
• Zmiany nastroju lub nietypowe zachowanie
• Nagłe uczucie niepokoju lub podniecenia
• Skłonność do myśli samobójczych lub samookaleczenia
• Dezorientacja, agresja, halucynacje
• Pogorszenie zaburzeń snu
• Zaburzenia wzroku
• Ciemny mocz
• Żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu).
• Działanie uspokajające lorazepamu może trwać dłużej u osób starszych.
• Przypadkowe upadki są częste u pacjentów w podeszłym wieku przyjmujących benzodiazepiny, w tym lorazepam. Zachowaj szczególną ostrożność podczas stosowania lorazepamu, aby uniknąć przypadkowych upadków lub obrażeń.

Częste działania niepożądane, które mogą wystąpić po przyjęciu lorazepamu obejmują:

• Oszołomiony
• Senny
• Słaby
• Ciało nie jest w równowadze lub czuje się niestabilne.

Ostrzeżenie i uwaga

Nie powinieneś przyjmować lorazepamu, jeśli masz którykolwiek z następujących stanów:

• Jaskra z wąskim kątem
• Historia reakcji alergicznych na benzodiazepiny (diazepam, alprazolam, Ativan, Klonopin, Restoril, Tranxene, Valium, Versed, Xanax itp.).

Aby upewnić się, że przyjmowanie lorazepamu jest bezpieczne, należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występowały którekolwiek z następujących zaburzeń:

• Problemy z oddychaniem, takie jak POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc) lub bezdech senny (oddychanie, które zatrzymuje się podczas snu)
• Uzależnienie od narkotyków lub alkoholu
• Depresja, problemy z nastrojem, myśli samobójcze lub tendencje do zachowań
• Choroba nerek lub wątroby
• Napad

Jeśli zażyjesz lorazepam w czasie ciąży, Twoje dziecko może stać się uzależnione od tego leku. Może to powodować zagrażające życiu objawy odstawienia u dziecka po urodzeniu.

Niemowlęta urodzone i wykazujące objawy zależne od leku wykształcą nawyk, który może wymagać leczenia przez kilka tygodni.

Nie należy karmić piersią podczas przyjmowania lorazepamu. Lorazepam niesie ze sobą wysokie ryzyko uzależnienia, zwłaszcza u niemowląt, które nadal karmią piersią.

Lorazepam nie jest zatwierdzony do użytku przez osoby poniżej 12 roku życia. Przede wszystkim leki te są dostępne w postaci zastrzyków dożylnych i domięśniowych. Stosowanie u dzieci należy podawać z dokładnym rozważeniem i obliczeniem dawki.

Unikaj picia alkoholu, ponieważ może to zwiększyć ryzyko niebezpiecznych skutków ubocznych lub możliwej śmierci.

Ten lek może zmniejszać czujność, dlatego zaleca się unikanie prowadzenia pojazdów lub jakiejkolwiek niebezpiecznej aktywności po zastosowaniu tego leku.

Przyjmowanie lorazepamu z innymi lekami, które powodują senność lub spowalniają oddychanie, może powodować niebezpieczne skutki uboczne lub śmierć. Zapytaj swojego lekarza przed użyciem leków opioidowych, środków nasennych, środków zwiotczających mięśnie, leków na kaszel, depresji lub leków napadowych.

Należy poinformować lekarza o wszystkich innych lekach przyjmowanych w ciągu ostatnich 14 dni, a zwłaszcza:

• Probenecyd, aminofilina lub teofilina
• Inne leki stosowane w leczeniu zaburzeń lękowych
• Medycyna do leczenia chorób psychicznych
• Lek napadowy
• Leki zawierające leki przeciwhistaminowe (takie jak tabletki nasenne, leki na przeziębienie lub alergie).

Pamiętaj, aby regularnie sprawdzać swoje zdrowie i zdrowie swojej rodziny przez Good Doctor 24/7. Pobierz tutaj, aby skonsultować się z naszymi partnerami lekarskimi.